KİMSE HASTANEYE CANI SIKILDIĞI İÇİN GELMİYOR

PEKİ BİZE NE OLUYOR BÖYLE?

Hoşgörüsü, yardımseverliği, paylaşımcılığı ile anılan bir toplumken, şiddete, yalana meyilli, tahammülsüz, gergin bir toplum haline nasıl geldik?

Pandemi sürecinde çok çalışan ve hepimizin minnettar olduğu sağlık sektörü çalışanları da mı tahammüllerini yitirdiler hastalara karşı?

Bu ne şiddet dedikçe biz, sağlık çalışanları da hasta mı seçmeye başladı?

Her zaman haklı olan sağlık çalışanı mı, yoksa hastalarda da hak var mı?

Kalp krizi geçiren ve bu durum tespit edildiği için kırmızı alana yönlendirilen bir hastaya “Sizin bir şeyiniz yok” demek ve bunu muayene bile etmeden yapmak doğru olan mı?

Peki hastanın eşi hemşire olmasa ve çıkıp gitse, yolda ağırlaşıp hayatını kaybetse, bunun adına ne diyeceğiz?

‘Sağlıkta ölüme sebebiyet vermek mi?”

Biliyoruz ki işiniz de yükünüzde çok ağır!

Biliyoruz ki sorumluluğunuz çok fazla!!

Ama sizlerde bilin ki kimse hastaneye canı sıkıldığı için gelmiyor.

Canı yandığı için geliyor ve sizlerden medet umuyor!

Çok mu zor hastayı karşılayıp güler yüzle derdini sormak?

Zaten sağlığı için endişeli olan birini sakinleştirmek?

Siz belki biliyorsunuz korkulacak bir şeyi olmadığını ama onun korkularını yenmesine destek olmak bu kadar mı imkansız?

Neden birbirimize tahammül edemiyoruz?

Neden karşımızdakini dinlemeyi öğrenemiyoruz?

O zaman kimsenin kimseye şiddet uygulamasına gerek kalmayacak?

O zaman kimse kimseye bana şiddet uyguladı diye yalan söylemek zorunda kalmayacak!

Hepimizin başına gelen hastanelerde yaşadığımız bu ilgi ve alaka eksikliği, vurdumduymaz tavırları bizlerde sizlerin yoğunluğuna vermiyor muyuz zaman zaman.

Sizler de hastanın agresifliğini neden canının yandığına veremiyorsunuz?

Hep siz mi haklısınız? Hastanın haklı olduğu yönler hiç mi yok?

Bi durup düşünün bakalım. Şiddet diye tabir ettiğiniz şeylerin kaçında sizin de tahammülsüzlüğünüzün payı var?

Evet başımızın tacısınız. Hepinizi çok seviyor ve yaptığınız işe saygı duyuyoruz amma ve lakin sizin de biraz daha hoşgörülü olmanızı bekliyoruz.

Editör: Y. Şentürk